dinsdag 18 februari 2014

Toch maar weer een update, ondanks dat er niet zo veel te melden valt.. De laatste paar dagen gaat het steeds een beetje beter. En dan heb ik het meer over het herstel na de operatie.. Ik kan weer wandelen met de hondjes en loop weer! Ik denk dat dat het belangrijkste is op dit moment.. Zondag kreeg ik opeens super veel pijn, zoveel pijn dat ik op mijn kamer op bed ben gaan liggen, ik snapte er niks van.. Pas laat in de avond kwam ik erachter dat ik in de ochtend de morfine pleister verwijderd had en geen nieuwe opgeplakt had... Eigenlijk wist ik niet dat mijn lichaam het zo nodig had..? Het was alleen wel even balen. Want voordat je lichaam de morfine weer heeft opgenomen duurt even.. Maar uiteindelijk. Zakte de pijn in de nacht weer weg. Op naar het volgende.. Met mijn lompe gedrag ben ik gisteren van de trap afgevallen, ik vind het op het moment wel hilarisch want dat is natuurlijk echt iets voor mij.. Maar mijn lichaam vond het alleen niet zo leuk, het leverde op dat ik blauwe plekken heb en de hechtingen en de wond weer gingen bloeden.. Gelukkig is et bloeden inmiddels weer gestopt.. Het is uiteindelijk allemaal weer goed afgelopen. 

Maar goed hoe nu verder is de vraag van velen mensen.? Dat is een hele goede vraag want zoals het nu gaat kan natuurlijk niet langer.. Morgen belt de chirurg en eigenlijk hoop ik dat hij dat zelf komt met een strak plan, maar als dag niet het geval is weet ik wat ik wil! Artsen hebben het afgelopen jaar vaak gezegt over die operatie maar dat is super heftig en heeft heel veel risico's, ik had er eigenlijk geen goed antwoord op en knikte maar! Maar mijn antwoord is er : weet u wat pas heftig is mijn leven al twee jaar, continu moeten spoelen totdat je alleen maar kan kotsen, totdat er weer een epilepsie aanval komt omdat je lichaam zo zwak is. Weet je wat pas heftig is dat ik alleen dit jaar al 63 keer een sonde heb ingebracht, en dat rijtje dat is nog veel langer.. Het is goed geweest het is tijd voor herstel! Tijd dat ik het leven kan gaan leiden van een 18-jarig meisje, en ik ben mij heel goed bewust van alle risico's maar er is ook een hele grote kans dat alles goed gaat, en daar wil ik mij aan vast houden! Ik ben klaar voor het gesprek van morgen, en ik weer wat ik wil! Laat alles maar komen :)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

.