It's almost time

Over twee uurtjes is het zover, dan mag ik richting de OK. Gisteren begon goed nadat ik aankwam werd ik meteen aan de bloeddruk registrator gelegd. Continu was mijn hartslag extreem hoog en de artsen en de verpleegkundige zijn er niet bepaald blij mee. Helaas wisten ze dit van te voren want we hadden het gemeld. Maar goed komt vast wel goed we zien het wel. 

Voor de rest lig ik op een vierpersoons kamer met allemaal lieve mensen, iedereen met een eigen verhaal. Maar ik heb het wel getroffen alhoewel ze snurken als een gek en ik heb nauwelijks kunnen slapen... Maar dat komt mede door alle zenuwen denk ik. 

Wat ik minder vind is dat mijn moeder me niet weg mag brengen en me ook niet mag komen ophalen uit de uitslaapkamer, iets wat op de kinderafdeling wel mocht. Mijn mama, pappie en zussie komen een uur voor de operatie langst dus dan kunnen we nog even kletsen.

Ook krijg ik tot 24 uur na de operatie antibiotica via het infuus zolang ik in het ziekenhuis lig, als het super zou gaan en ik mag eerder naar huis krijg ik de antibiotica mee. Hoelang ik moet blijven is niet duidelijk het ligt er volledig aan hoe ik me na de operatie voel en hoe het gaat.

Op naar de operatie :)